΄Πόψε Χριστός
γεννήθηκε κι ο κόσμος δεν το νιώθει
κι ο κόσμος και τα
οικούμενα κι ο βασιλιάς Ηρώδης
Κι εκεί που ακούμπησε
ο Χριστός, χρυσό δεντράκι βγήκε
Χρυσό δεντρί, χρυσό
κλωνί, χρυσό μαργαριτάρι
Το δέντρο ήταν ο
Χριστός, τα κλώνια οι αποστόλοι
Και τα γαρουφαλλάκια
του ήταν οι προφητάδες
Που προφητούσαν κι
έλεγαν για του Χριστού τα πάθη.
Κι εμείς Χριστόν
εψάλλαμε, Χριστός να μας φυλάει
Όσ’ άστρα έχει ο
ουρανός και φύλλα τα δεντράκια
Τόσα καλά να δωσ’ η
Θιός σ’ αυτό το νοικοκύρη
Κάλαντα Χριστουγέννων,
Σαράντα Εκκλησιές Αν.Θράκης
Πολλά δε θέλει ο άνθρωπος
να ‘ν’
ήμερος να ‘ναι άκακος
λίγο φαΐ λίγο κρασί
Χριστούγεννα
κι Ανάσταση
Οδυσσέας Ελύτης,
«Ο Ήλιος ο
ηλιάτορας»
Έν’ άλλο βράδυ τον άκουσα να κλαίει δίπλα.
Χτύπησα την πόρτα και μπήκα.
Μου ’δειξε πάνω στο κομοδίνο ένα μικρό ξύλινο σταυρό.
«Είδες, μου λέει – γεννήθηκε η ευσπλαχνία.»
Έσκυψα τότε το κεφάλι κι έκλαψα κι εγώ,
γιατί θα περνούσαν αιώνες και αιώνες
και δε θα ’χαμε να πούμε τίποτα ωραιότερο απ’ αυτό.»
Τάσος Λειβαδίτης,
«Ο αδελφός Ιησούς»
Με τις ευχές και τη λάμψη των παιδικών μας χρόνων
Καλά ΧριστούγενναΚαλή Χρονιά
με υγεία και χαρά σε όλες και όλους!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.